Monografi per nje pilot, i cili la emer te mire, pa rrahur gjoksin, se coc ka bere. (Njeriu i mire, le pas emer te mire e kujtohet, perjete, si i tille)

Kam njohur nga afer e kam patur privilegjin te punoj me nje njeri,  i cili,  me ka lene mbresa te thella e nuk ngjante me te tjeret. Ai qendronteme lart nga ndonjeri qe rreh gjoksin e i atribuon vetes,  vlera qe nuk i ka patur ndonjehere.  Kuptohet;  vlerat e tij,  mund te jene  te fryra e te sajuara dhe lumemadhit i vjen mire tja atribuosh.

Eshte fjala per nje njeri te mbetur bonjak,  qe ne femijeri,  kur ish vetem 7 vjec.  Ai u lind,  me vella binjak,  ne fshatin Kolonje te rrethit te Gjirokastres;  u rrit e u vselit ne fshatin Prongji,  te ketij rrethi,  nen kujdesin e njerezve te mire te fisit te tij human e te shpirtmireve te atij fshati.  Ai u „ poq “ ne zjarrin e Luftes Nacionalclirimtare dhe me vullnet  e me inat,  u fut ne udhet e qiellit,  ku dha ndihmesen e tij modeste,  me shume vlere per rritjen e Aviacionit Shqiptar,  me kontribute bazike ne helikopter,  si themeltar,  si pilot e si drejtues „babaxhan “.

Lexo të plotë