Prolog

Aviacioni është cilësuar : “ atdheu i mrekullive”! Thënë me të tjera fjalë, në ajër ngjajnë ato që nuk ndodhin në tokë. Lundrimi ajror është punë e guximtarëve. Atë e bëjnë realitet disa njerëz të një specie të veçantë, siç janë pilotët, kur dihet se për të ngritur një aeroplan në ajër, punojnë disa dhjetra e më tepër të tjerë, sejcili në detyrën e tij. Ata që ngrihen në ajër, veçohen për guxim e trimëri dhe për qendrueshmëri të rrallë. Përndryshe, nuk i jepet jetë tërë asaj djerse e mundi. Lexo të plotë →

Shkrimet e porositura e futin në vështirësi atë që shkruan. Ai, që të “ gatuajë” siç duhet, ka nevojë të rëmojë e të qëmtojë tipare e virtyte të heroit, për ti hedhur në letër. Me Azbi Ramadan Seranaj, çështja paraqitet disi ndryshe. Tiparet dhe virtytet e tij, ishin aq me tepri sa letrarit nuk i paraqitet alternativa të bëjë kërkime, e hulumtime. Çdo të mirë që të shkruash për të, ngjit.  Mendimet për atë njeri; çfarë them? Për atë supernjeri, janë endur sheshit e koha nuk i ç’bën dot. “Pena të forta” kanë shkruar, për jetën dhe veprën e tij. Mirë kanë bërë. Mendoj se nuk është shkruar sa duhet. Figura e tij është shumëdimensionale e druaj se nuk janë bërë të njohura, publikisht, të gjitha vlerat e tij. Ishte i veçantë Azbiu; ai ishte” një kokë mbi shokët”! Këtë e kam bindje e nuk e theksoj thjesht për kortezi. Lexo të plotë →

Regjimenti i Helikopterëve, në historinë e vet ka përshkuar një udhë të lavdishme heroizmi, masiv, derisa u ngjit në piedestalin e “ Repartit elitë” të Ushtrisë Popullore. Në këtë rrugëtim të vështirë, kanë lënë mundin e djersën, dijet dhe përkushtimin, breza të tërë oficerë, ushtarë e punonjës të profileve e specialiteteve të ndryshëm. Në këtë marshim lavdie, kanë mbetur si pika referimi apo si gurë kilometrikë, disa detyra të vështira ajrore, njëra syresh, është ajo që do t’u serviret në vijim. Lexo të plotë →