Bëhet fjalë për mjeken Haxhire Kananaj (Eshja) e cila ishte me origjinë nga Petrela dhe me kontribute të rralla,  në fushën e mjekësisë, në qytetin e Tiranës,  por jo vetëm. Urdhri i Hipokratit e ngarkonte me detyrimin human për ti shërbyer  jetes së njeriut,  kurse zemra bujare e saj  e obligonte t’u ndodhej pranë e të ndihmonte,  me çfarë të mundej njerëzit në nevojë.  Ajo shërbeu në detyrën e mjekut,  për shumë vite me radhë, gjithë jetën e përcolli në fushën e mjekësisë,  në Tiranë e në rrethina,  ku bëri emër,  falë shpirtit të saj bujar.  Nuk kemi të bëjmë me një bamirësi të thjeshtë apo me një keqardhje për atë që vuan por me një përkushtim të rrallë në shërbim të pacientit.