E kam menduar gjatë por nuk kam mundur të arrij në një përfundim të qartë e bindës; si u bë i mundur ai kohezion, në marrëdhëniet mes nesh, adoleshenteve nga Shqipëria e largët dhe vendasve që gjetëm, në shkollën e aviacionit e në atë qytet. Kohët e fundit kam biseduar me disa shokë, të atyre viteve të largët, të cilët i kanë përjetuar nga afër ato kohë e kanë pasur lidhje të ngushta me ata njerëz. Në tërësi konvergojmë në një pikë por kemi dhe kundërshti. Njëra nga pikat ku nuk konvergojmë është: Nëse u afruam ne tek ata; apo ata u qasën tek ne ? Lexo të plotë
Category Archives: Njerëz
Sefja – Homazh për pilotin gjuajtës-bombardues Sefedin Hasan Tomçini, rënë në krye të detyrës
Sefedin Hasan Tomçini (Sefja) , u lind në fshatin Pollozhan të rrethit të Dibrës, më 7 qershor të vitit 1942. Ardhja e tij në jetë, si fëmijë i dytë i çiftit: Shime e Hasan Tomçini solli shumë gëzim në atë familje të re dibrane. Lexo të plotë
Një ëndërr fëmijërorë e kahershme
Kujt nuk i ka shkuar mendja, në fëmijërinë e tij të ëndërrojë se, kur të rritet do të bëhet : ashtu e kështu e se do të kapë maja, të cilat nuk i ka kapur njeri. Më së shumti, fëmijët e moshës time që u rritën në kohë të vështira, kur nuk kishin informacionin e nevojshëm, kur kalonte sipër ndonjë aeroplan, dëgjonin uturimën e tij dhe, instinktivisht ngrinin kokën, për të parë, me habi, atë mrekulli. Kishin parë re, të lodronin në qiell, kishin parë rrufe e kishin dëgjuar bubullima dhe, siç bënin më të rriturit, lëshonin një si fishkëllimë, duke rrudhur buzët, për të larguar “ të keqen”. Lexo të plotë
Homazh kushtuar pilotit nga minoriteti grek në Shqipëri, Vasil Thoma Noni
Këtë monografi homazh, kushtuar njerit nga djemtë më të mirë të aviacionit shqiptar, birit të Sofratikes, pilotit të vetëm gjuajtës-bombardues nga minoriteti grek, në vendin tonë, Vasil Thoma Noni, e kam shkruar, me ndihmën e paçmuar të shokut dhe mikut të tij, të mirë, pilotit dibran – Zylfi Hoxha. Pa opinionet dhe materialin jetësor të servirur prej tij dhe thënjet e kolegëve e bashkëkohësve te Vasilit, ndoshta ky material do të kishte mbetur i paplotë e i paarrirë. Më duhet ti falenderoj, përzemërsisht e t’u përulem, me nderim, tërë atyre njerëzve të mirë, të cilët vunë një dorë për ti ngritur këtë lapidar të merituar, atij djali “ flori”, i cili u shfaq, në radhët e pilotëve shqiptarë, si një “ëngjëll” i pashëm e na iku, krejt papritur e aq shpejt, sikur na e rrëmbeu dikush e na e përpiu toka ku ra. Lexo të plotë
Dedikim për Vasil Trashën
Na solle lirinë
Tok me partizanë,
I çave qiejt
Me vullnet të rrallë,
Me një grusht pilotësh
Synuat klasin e parë,
Një natë fundmarsi
Mbete në Kozarë,
Prehu i qetë
Për ne mbetesh pishtarë!
Një takim i përmallshëm pas më se pesëdhjetë viteve
Mencuria e popullit na ka percjelle nga lashtesia nje mesim me vlere per te gjitha kohet. ” Shoke e miq te rinj zer, por te vjetrit mos i ler”! Same pelqen kjo thenie e sa me vjen per shtat . Prandaj e qemtova mes gurres dhe po e theksoj ketu. Gjysme shekulli, ne jeten e nje njeriu nuk jane pak. Disa lidhje shoqerore te hereshme e te shendosha i rezistojne kohes e mbeten. Ne menyre te vecante jane me jetegjata ato qe jane shfaqur ne rini e jane kalitur ne veshtiresi. Lexo të plotë
Gëzdari
Shumë herë jam matur ta hedh në letër këtë shkrim biografik, por nuk e kam patur të lehtë. Më kanë përtuar dy faktorë, të cilët, po ti gjykosh në qetësi e thellë,mund edhe të më japësh të drejtë. E para lidhet me faktin që heroi i këtij rrëfimi është në jetë. Tradicionalisht jemi mësuar t’u këndojmë e t’u thurim lavde atyre që kanë lënë gjurmë në histori, me bëmat e tyre, në të mirë të shoqërisë e të Atdheut ; për të gjallët, letrarët kanë qenë disi të kursyer . Lexo të plotë
Piloti legjendë që bëri histori
Mbresa dhe kujtime nga jeta e pilotit të talentuar tragjasiot, kolonelit të aviacionit Niko Selman Hoxha, rënë në krye të detyrës, më 20 nëntor të vitit 1965, në aerodromin ushtarak të Rinasit, në një qitje luftarake, me aeroplan reaktiv MIG-17 F, përpara efektivëve të regjimentit dhe disa kuadrove ushtarakë akademistë. Lexo të plotë
Niko Hoxha, babai i aviacionit shqiptar
Sa i shkonte atij burri, mikrofoni i udheheqësit të fluturimeve! Nëpërmjet tij, Niko Hoxha përcillte në kufjet e piloteve, ngrohtësinë e zërit, qartësinë e të komunikuarit, sigurinë, optimizmin, besimin tek avioni e tek vetja, shpresën se do të dilte fitimtar, në çdo situatë. Kur dëgjonte zërin e Nikos, pilotit, në ajër i krijohej ndjesia se nuk ishte i vetëm! Pilotë e drejtues si Niko Hoxha, me siguri do t’u mungojnë gjatë hapsirave ajrore të këtyre trojeve!